Jan Krzysztof Bielecki
Absolwent Uniwersytetu Gdańskiego. W latach 1973-1981 pracował na Uniwersytecie Gdańskim, gdzie wykładał ekonomię. Był jednym z uczestników historycznego strajku w Stoczni Gdańskiej. W roku 1981 został usunięty z uczelni za aktywną działalność w NSZZ „Solidarność". Od 1985 do 1990 roku był dyrektorem założonej przez członków „Solidarności" Spółdzielni „Doradca", gdzie wspomagał Związek w działalności opozycyjnej. W 1990 roku prezydent Lech Wałęsa desygnował Jana Krzysztofa Bieleckiego na premiera, którą pełnił od stycznia do grudnia 1991. W latach 1992-1993 J. K. Bielecki pełnił między innymi funkcję Przewodniczącego Kongresu Liberalno-Demokratycznego, zasiadał w Sejmowej Komisji Spraw Zagranicznych, był Delegatem Polski do Parlamentu Europejskiego oraz Ministrem ds. Integracji Europejskiej w rządzie Hanny Suchockiej. Od grudnia 1993 do września 2003 roku J. K. Bielecki był dyrektorem wykonawczym w Radzie Dyrektorów w Europejskim Banku Odbudowy i Rozwoju w Londynie. Od października 2003 do stycznia 2010 roku pełnił funkcję Prezesa Banku Pekao S.A. W listopadzie 2009 roku został przewodniczącym Rady Polskiego Instytutu Spraw Zagranicznych. Natomiast w marcu 2010 premier Donald Tusk powołał J. K. Bieleckiego na przewodniczącego Rady Gospodarczej przy Prezesie Rady Ministrów. W 2010 roku Prezydent Bronisław Komorowski wręczył J. K. Bieleckiemu najwyższe odznaczenie państwowe Order Orła Białego.
Wacław Baranowski
Urodzony w Krakowie. Szkołę średnią ukończyłł w Krakowie. Wykształcenie wyższe zdobył na Uniwersytecie Warszawskim i w szkołach wojskowych. Mgr i kapitan rezerwy. Wieloletni kierownik budów i dyrektor przedsiębiorstw remontowo – budowlanych w Warszawie. Założyciel i wieloletni Prezes WACETOB. Obecnie Prezes Instytutu Doradztwa Majątkowego. Laureat nagrody Ministra Budownictwa i Gospodarki Przestrzennej. Działacz NOT, Przewodniczący Komitetu Problemów Remontowo - Budowlanych PZITB. Współzałożyciel Warszawskiego Stowarzyszenia Rzeczoznawców Majątkowych i Polskiej Federacji Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych.
W latach 1999 – 2001 pełnił funkcję Prezydenta Polskiej Federacji Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych. W latach 2001 – 2003 przewodniczący Państwowej Komisji Kwalifikacyjnej dla rzeczoznawców majątkowych. Od 2003 roku przewodniczy Komisji Odpowiedzialności Zawodowej przy Ministrze Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej. Wyróżniony wieloma odznaczeniami państwowymi i honorowymi, w tym medalem Amicus De Rebus Peritorum Polonorum.
Andrzej Bratkowski
Urodził się 13 listopada 1952 r. w Warszawie. W 1976 r. ukończył Wydział Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1977-1988 pracował w Głównym Urzędzie Statystycznym, a następnie w Instytucie Polityki Naukowej, Postępu Technicznego i Szkolnictwa Wyższego. Równolegle brał udział w pracach badawczych Katedry Ekonometrii i Statystyki Wydziału Nauk Ekonomicznych, gdzie w 1984 r. obronił pracę doktorską. W latach 90. związany z administracją publiczną. W 1990 r. był wicedyrektorem w Zespole Analiz Systemowych NIK, a w 1991 r. został doradcą wicepremiera Leszka Balcerowicza. W latach 1992 - 1993 był ekspertem zespołu negocjacyjnego ds. redukcji zadłużenia wobec Klubu Londyńskiego. Od 1994 r. był doradcą w Banku Handlowym w Warszawie i współpracownikiem Fundacji Naukowej CASE. W latach 2001-2004 wiceprezes NBP; 2004 - 2008 główny ekonomista Banku Pekao SA; następnie przewodniczył Radzie Nadzorczej BGK oraz pełnił funkcję doradcy prezesa w Polkomtelu SA. Od 2010 r. członek Rady Polityki Pieniężnej.
Krzysztof Bratkowski
Absolwent Politechniki Warszawskiej na kierunku mechanika precyzyjna, studiów podyplomowych organizowanych przez Zrzeszenie Prawników Polskich i Uniwersytet Warszawski w zakresie restrukturyzacji przedsiębiorstw oraz studiów podyplomowych szacowania nieruchomości na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. Po studiach magisterskich był pracownikiem naukowym, a następnie przedsiębiorcą działającym m.in. w branży fonograficznej oraz produkcji urządzeń optycznych i medycznych. W tej ostatniej dziedzinie opatentował kilka nowatorskich rozwiązań technicznych.
Z rynkiem nieruchomości związany od połowy lat 90 – tych. Uprawnienia rzeczoznawcy majątkowego uzyskał w 2000 roku. W latach 2009 – 2010 pracował jako ekspert w Banku Gospodarstwa Krajowego. Specjalizuje się w wycenach nieruchomości dla potrzeb zabezpieczenia wierzytelności, wycenach nieruchomości użytkowych i inwestycyjnych oraz wycenach maszyn i urządzeń. Zajmuje się również doradztwem w zakresie opłacalności inwestycji (zakupów) i pracuje w zespołach wyceniających przedsiębiorstwa. Jest wykładowcą na Politechnice Warszawskiej i kilku innych warszawskich uczelniach przygotowujących kandydatów do zawodu rzeczoznawcy majątkowego.
Od 2000 roku członek Warszawskiego Stowarzyszenia Rzeczoznawców Majątkowych, w latach 2002 – 2011 członek zarządu WSRM. W kadencji 2009 – 2012 pełnił funkcję Wiceprezydenta PFSRM zajmując się głównie standardami i procesami legislacyjnymi. Od 2007 r. członek Komisji Odpowiedzialności Zawodowej sekcji rzeczoznawców majątkowych działającej przy Ministerstwie Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej. Od 2 lipca 2012 r. pełni funkcję Prezydenta Polskiej Federacji Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych.
Kazimierz Bujakowski
Doktor nauk technicznych Akademii Górniczo – Hutniczej w Krakowie, absolwent Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska AGH na kierunku geodezja i kartografia, W 2001 r. ukończył studia podyplomowe Master of Businnes Administration w Szkole Przedsiębiorczości i Zarządzania Akademii Ekonomicznej w Krakowie.
Od ukończenia studiów pracował na uczelni na Wydziale Geodezji Górniczej AGH. Prowadzi zajęcia dydaktyczne z zakresu geodezji wyższej i kartografii matematycznej, zajmuje się pracami badawczymi i wdrożeniowymi z zakresu Systemów Informacji Przestrzennej. Równolegle do pracy na uczelni sprawował funkcje dyrektora Wydziału Geodezji, Kartografii, Katastru i Nieruchomości, Urzędu Wojewódzkiego w Krakowie. Koordynował prace nad Małopolskim Systemem Informacji Przestrzennej. Pełnomocnik Wojewody do opracowania Komputerowego Atlasu Województwa Krakowskiego - systemu informacji geograficznej obejmującego obszar całego byłego województwa krakowskiego. Współautor projektów dwóch rozporządzeń wykonawczych do ustawy o gospodarce nieruchomościami. Między 1994 a 1995 r. pełnił obowiązki dyrektora Urzędu Wojewódzkiego. Autor wielu publikacji i artykułów naukowych
W latach 1999 - 2001 pełnił funkcję Głównego Geodety Kraju. Przygotował i przeprowadził dwie nowelizacje ustawy "Prawo geodezyjne i kartograficzne". Brał udział w pracach nad "Rządowym programem rozwoju systemu katastralnego w Polsce". Budował system informacji przestrzennej na poziomie centralnym. Inicjował prace badawczo - rozwojowe i wdrożeniowe z zakresu katastru nieruchomości oraz systemu zarządzania jakością w geodezji i kartografii.
Od 2002 r. pełnomocnik Prezydenta Miasta Krakowa ds. Tworzenia Zasobów Nieruchomości Miasta Krakowa i Skarbu Państwa, w 2004 prezydent Krakowa Jacek Majchrowski powierzył mu funkcję zastępcy ds. rozwoju przestrzennego miasta.
Po raz drugi na stanowisko Głównego Geodety Kraju powołany 18 czerwca 2012 roku. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (w 1997 r.), Odznaką honorową "Za zasługi dla Geodezji i Kartografii" (w 2001 r.) oraz Złotym Krzyżem Zasługi (w 2006 r.).
Maciej Grelowski
Ekonomista, wieloletni pracownik Hoteli Orbis . Prezes Orbis SA w latach 1993-2004. Przeprowadził restrukturyzację i całkowitą prywatyzację w ofercie publicznej Orbis SA. Aktywnie uczestniczył w stworzeniu „Dobrych Praktyk dla Warszawskiej Giełdy Papierów Wartościowych”. Współzałożyciel i pierwszy Prezes Polskiego Instytutu Dyrektorów. Wykładowca w Wyższej Szkole Biznesu w Nowym Sączu. Członek Rad Nadzorczych wielu spółek notowanych na Warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych. Doradca gospodarczy, ekspert BCC w zakresie finansowania i realizacji projektów infrastrukturalnych. Przewodniczący Rady Głównej BCC. Zdobywca wielu prestiżowych nagród i wyróżnień w zakresie zarządzania. Odznaczony Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Komandorskim za osiągnięcia w dziedzinie gospodarki.
Krzysztof Grzesik
Urodzony w Wielkiej Brytanii. Jest dyplomowanym rzeczoznawcą (Fellow of the Royal Institution of Chartered Surveyors) oraz uprawnionym polskim rzeczoznawcą majątkowym z 35-letnim doświadczeniem na rynku nieruchomości w Anglii oraz w Europie Środkowej. Posiada też tytuł Recognised European Valuer. Swoją karierę rozpoczął jako rzeczoznawca majątkowy w Departamencie Wycen brtyjskiego rządu, a po 12 latach przyjął funkcję partnera oraz rzeczoznawcy majątkowego w firmie Kinney & Green w City of London. W roku 1991 założył oddział agencji nieruchomości z ramienia Price Waterhouse Poland i nadzorował konsulting w zakresie nieruchomości w Czechach, na Węgrzech oraz Rosji. W 1997 dołączył do Healey & Baker (Cushman & Wakefield) jako partner odpowiedzialny za inwestycje, a w roku 2000 został mianowany dyrektorem zarządzającym firmy King Sturge w Polsce. W 2004 Krzysztof założył firmę Polish Properties Sp. z o.o.
Krzysztof jest wiceprzewodniczącym TEGoVA oraz byłym Przewodniczącym RICS Europe. Jest także Międzynarodowym reprezentantem Polskiej Federacji Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych (PFVA) i członkiem Polskiej Komisji Standardów Zawodowych. Krzysztof jest współautorem pierwszej edycji Standardów Zawodowych publikowanych przez Polską Federację Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych, oraz autorem wielu publikacji na temat wyceny nieruchomości.
Andrzej Hopfer
Profesor doktor habilitowany nauk technicznych w zakresie geodezji i kartografii, Doctor Honoris Causa.
Absolwent Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej. Stopień naukowy doktora uzyskał w 1966 roku. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 1966 r. we Wrocławiu. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1977 r., a profesora zwyczajnego – w 1986 r. Jest Doctorem Honoris Causa Uniwersytetu w Sopron (Węgry – 1996) oraz Akademii Rolniczej w Krakowie (1997). W latach 1957 – 1960 pracował na Politechnice Warszawskiej, w latach 1960 –2000 na Akademii Rolniczo – Technicznej w Olsztynie (obecnie Uniwersytet Warmińsko –Mazurski). a w latach 2000 – 2003 na Wydziale Inżynierii Środowiska i Geodezji Akademii Rolniczej w Krakowie.
Funkcję Prezydenta Polskiej Federacji Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych pełnił przez 2 kadencje (2003 – 2006 i 2006 – 2009).
Od października 2003 r. obejmuje stanowisko dziekana Wydziału Ekonomii w Wyższej Szkole Gospodarowania Nieruchomościami w Warszawie, obecnie zajmuje równiż stanowisko Rektora tej Uczelni.
Odbył szereg staży naukowych, m.in. w Uniwersytecie w Edynburgu (Szkocja) i w Uniwersytecie Technicznym w Delft (Holandia). Tematyka naukowo – badawcza, której poświęcał najwięcej uwagi i uzyskał istotne wyniki obejmuje:
- tworzenie zasad i metod gospodarowania, wyceny, rozwojui zarządzania nieruchomościami,
- gromadzenie i przetwarzanie informacji o ziemi, służących jej zagospodarowaniu i planowaniu przestrzennemu,
- tworzenie założeń organizacyjnych, prawnych i technicznych w zakresie budowy systemu katastralnego.
Na całokształt jego opublikowanego dorobku naukowego składa się około 300 pozycji. Pod jego kierownictwem ukończono 11 prac habilitacyjnych, 17 przewodów doktorskich i kilkaset prac magisterskich. Prowadzi zajęcia dydaktyczne z przedmiotów: gospodarowanie i wycena nieruchomości, ład i zagospodarowanie przestrzenne oraz systemy informacji o terenie, do których przygotował szereg podręczników i skryptów.
Jest członkiem korespondentem PAN i członkiem Komitetu Geodezji PAN, członkiem Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju (KPZK) przy prezydium PAN, oraz wieloletnim Prezydentem Polskiego Stowarzyszenia Rzeczoznawców Wyceny Nieruchomości.
Andrzej Kalus
FRICS, DRN, rzeczoznawca majątkowy, magister inżynier budownictwa, posiada wieloletnie doświadczenie zawodowe w prowadzeniu inwestycji, działalności projektowej, wykonawstwie inwestycyjnym i bankowości. Współzałożyciel OWEB PROMOCJA w Warszawie, Śląskiego Stowarzyszenia Rzeczoznawców Majątkowych w Katowicach i wieloletni jego prezes. Dwie kadencje pełnił funkcję Prezydenta Polskiej Federacji Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych. Jest też jednym z założycieli Polskiego Stowarzyszenia Doradców Rynku Nieruchomości, któremu przewodniczył przez dwie kadencje. Członek honorowy kilkunastu polskich i zagranicznych stowarzyszeń zawodowych zrzeszających specjalistów w dziedzinie wyceny nieruchomości w tym Królewskiego Instytutu Dyplomowanych Rzeczoznawców Majątkowych (FRICS) w Londynie. Redaktor Naczelny kwartalnika NIERUCHOMOŚĆ wydawanego przez Śląskie Stowarzyszenie Rzeczoznawców Majątkowych. Inicjator wydawnictwa PFSRM pn. RZECZOZNAWCA MAJĄTKOWY oraz corocznych Krajowych Konferencji Rzeczoznawców Majątkowych. Pomysłodawca i współautor Standardów Zawodowych Rzeczoznawców Majątkowych PFSRM, wydanych w 1995 r. w Katowicach. Wykładowca na studiach zaocznych i podyplomowych prowadzonych przez uczelnie wyższe, arbiter Kolegium Mediacyjnego przy Polskim Stowarzyszeniu Doradców Rynku Nieruchomości. Od 1989 roku prowadzi Agencję Nieruchomości i Budownictwa POMIKS Sp. z o.o . W swojej ponad 30-letniej praktyce rzeczoznawcy majątkowego autor kilku tysięcy wycen różnego rodzaju nieruchomości, sporządzający także audyty inwestycji, w tym na potrzeby Europejskiego Banku Inwestycyjnego. Doradca rynku nieruchomości świadczący usługi dla deweloperów.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Odznaką Zasłużonego dla Budownictwa i Województwa Katowickiego.
Grzegorz W. Kołodko
Profesor zwyczajny nauk ekonomicznych i wykładowca akademicki, jeden z głównych architektów polskich reform gospodarczych, autor wielu książek, artykułów naukowych i esejów opublikowanych w ponad 40 krajach, ekspert i konsultant międzynarodowych organizacji. Dyrektor Centrum Badawczego Transformacji, Integracji i Globalizacji TIGER www.tiger.edu.pl w Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie. Jako wicepremier i minister finansów (1994-97) doprowadził Polskę do OECD. Ponownie na tym stanowisku w latach 2002-03 odegrał ważną rolę w procesie integracji z Unią Europejską. W czasie gdy koordynował politykę gospodarczą Polski, PKB na mieszkańca wzrósł o ponad jedną trzecią. Członek Europejskiej Akademii Nauki, Sztuki i Literatury. Podróżnik i maratończyk.
Urodzony w 1949 roku w Tczewie. Po ukończeniu w 1972 roku warszawskiej SGPiS doktoryzował się w roku 1976, a habilitację uzyskał na tej samej uczelni w roku 1984. Profesor nadzwyczajny (1989) i zwyczajny (1993). Doktor Honoris Causa i Honorowy Profesor ośmiu zagranicznych uniwersytetów.
W latach 1982-88 doradca Prezesa NBP. W 1989 brał udział w negocjacjach “Okrągłego Stołu”. Członek Rady Ekonomicznej Rady Ministrów w latach 1989-91.
Jako stypendysta Fullbrighta przebywał na University of Illinois w USA (1985-86). Założyciel i Dyrektor Zakładu Naukowo-Badawczego Bankowości i Polityki Monetarnej Narodowego Banku Polskiego (1988). Research Fellow w Światowym Instytucie Badawczym Ekonomii Rozwoju ONZ (WIDER) w Helsinkach (1988, 1989 i 2002). Dyrektor Instytutu Finansów (1989-94). Konsultant Międzynarodowego Funduszu Walutowego w Departamencie Badań (1991 i 2000) i w Departamencie Polityki Fiskalnej (1992 i 1999). W 1994 roku Senior Research Fellow w Instytucie Finansów i Polityki Monetarnej w Tokio. Distinguished Sasakawa Chair and Research Professor in Development Policy w WIDER w Helsinkach (1997-98), Visiting Fellow w Banku Światowym (1998) i Senior Research Fellow na Yale University (1998).
Wielokrotny laureat nagród Ministerstwa Edukacji Narodowej i Nauki, Polskiej Akademii Nauk i Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego w dziedzinie badań naukowych oraz dydaktyki. Nominowany przez Euromoney Najlepszym Ministrem Finansów Europy Środkowo - Wschodniej (1996). Za zasługi dla transformacji i rozwoju polskiej gospodarki otrzymał z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej Komandorię Orderu Polonia Restituta (1997).
Jest autorem i redaktorem 45 książek oraz ponad 400 artykułów i referatów naukowych opublikowanych w 26 językach (w tym ponad 160 po angielsku). W SGH i w Akademii Leona Koźmińskiego oraz kilku innych uniwersytetach – zwłaszcza w USA (Yale, UCLA, University of Illinois, Wesleyan University, University of Rochester, New York) – prowadził wykłady i seminaria w dziedzinie ekonomii politycznej, polityki ekonomicznej, ekonomii porównawczej, polityki rozwoju i finansów publicznych. Kierował pracami naukowymi i wykładał w instytutach badawczych i na uniwersytetach na wszystkich kontynentach. Członek rad programowych periodyków naukowych i instytutów m. in. w Wielkiej Brytanii, Japonii, Chinach, Rosji, na Węgrzech i we Włoszech. Promotor sześciu ukończonych przewodów doktorskich.
Żona, Alicja, jest redaktorem prowadzącym „Kwartalnik Nauk o Przedsiębiorstwie”. Dwie córki: Julia (psycholog) i Gabriela (studentka grafiki). Zamiłowania osobiste: natura i kultura, podróże (zwiedził ponad 160 krajów), muzyka klasyczna, współczesna literatura, fotografia. Maratończyk (najlepszy czas 3:38.22).
Elżbieta Mączyńska
Profesor zwyczajny nauk ekonomicznych, kieruje Katedrą Zarządzania Finansami Przedsiębiorstwa w Szkole Głównej Handlowej, kierownik studiów podyplomowych: „Wycena Nieruchomości”, pracownik naukowy Instytutu Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk; od grudnia 2005 r. prezes Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego. Członek Prezydium Komitetu Prognoz „Polska 2000 Plus” oraz Prezydium Rady Towarzystw Naukowych, członek Zespołu Ekspertów Narodowego Centrum Nauki. W latach 1994 – 2005 sekretarz naukowy oraz członek Prezydium Rady Strategii Społeczno – Gospodarczej przy Radzie Ministrów. Od 1998 r. kierownik corocznego, dwutygodniowego seminarium na temat społecznej gospodarki rynkowej, organizowanego w Instytucie Studiów Europejskich w niemieckim Vlotho. Odbywała staże naukowo – badawcze m.in. w Niemczech (Uniwersytet Mannheim), Austrii (WIIW, Wirtschaftsuniversität Wien); trzykrotna stypendystka DAAD. Początkowo jej zainteresowania badawcze koncentrowały się na analizie ekonomicznej, finansach i wycenie przedsiębiorstw oraz nieruchomości, następnie rozszerzyły się na systemy gospodarcze i strategie rozwoju społeczno –gospodarczego. Autorka, współautorka i redaktor ok. 200 publikacji, m.in. „Ekonomia i ekonomiści w czasach przełomu” (z J. Wilkinem, 2010), „Idee ordo i społeczna gospodarka rynkowa” (z P. Pyszem, 2010), „Polska transformacja i jej przyszłość” (2009), „O kształtowaniu ładu gospodarczego (wraz z Z. Sadowskim, 2008), „Społeczna gospodarka rynkowa. Idee i możliwości ich wykorzystania w Polsce” (2003), „Restrukturyzacja przedsiębiorstw w procesie transformacji gospodarki polskiej” (2001).
Piotr Styczeń
Urodzony 6 maja 1956 r. w Gorzowie Wielkopolskim. Ukończył Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego oraz Państwową Wyższą Szkołę Zawodowa w Gorzowie Wielkopolskim. Od 1992 r. związany zawodowo ze spółdzielczością mieszkaniową. W latach 1999 – 2005 prezes zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej "Włókno" w Gorzowie Wielkopolskim. W latach 1998 – 1999 dyrektor w Pomorskich Kopalniach Żwiru. W latach 2001-2005 prezes zarządu Fundacji na Rzecz Gorzowskiej Szkoły Wyższej w Gorzowie Wielkopolskim. Posiada licencję zawodową zarządcy nieruchomości, jest wykładowcą z zakresu zarządzania nieruchomościami, zwłaszcza zasobami mieszkaniowymi spółdzielni mieszkaniowych i wspólnot, a także wdrażania współczesnych metod zarządzania przychodami i kosztami w gospodarce mieszkaniowej. Prowadzi również działalność jako konsultant ds. opracowywania strategii mieszkalnictwa oraz standardów zawodowych w zakresie zarządzania nieruchomościami. Współpracował m.in. przy opracowaniu strategii mieszkalnictwa - "Gorzów 2001+" oraz w 2003 r. dla Miasta Poznania - standardów i zasad w zakresie zarządzania nieruchomościami dla Zarządu Komunalnych Zasobów Lokalowych. Interesuje się zastosowaniami informatyki w zarządzaniu. Prywatne hobby to muzyka - szczególnie jazz i budowa systemów audiofilskich. Od 17 listopada 2005 do 6 maja 2006 sekretarz stanu w Ministerstwie Transportu i Budownictwa, od 8 maja 2006 do 5 lutego 2008 sekretarz stanu w Ministerstwie Budownictwa, od 5 lutego 2008 do 22 listopada 2011 podsekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury, od 23 listopada 2011 r. podsekretarz stanu w Ministerstwie Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej.
Krzysztof Urbańczyk
Mgr inż. rolnictwa, absolwent Akademii Rolniczej w Krakowie. Tytuł rzeczoznawcy majątkowego otrzymał na podstawie świadectwa nr 205 nadanego przez Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa. Jest autorem kilku tysięcy wycen nieruchomości. Wyceny te dotyczyły różnych nieruchomości od najbardziej typowych takich jak lokale mieszkalne, działki gruntu niezabudowane, nieruchomości zabudowane budynkami mieszkalnymi do tak nietypowych jak ośrodki wczasowe, hałdy górnicze czy cukrownie. Operaty szacunkowe sporządzane były dla różnych celów takich jak zabezpieczenie kredytów bankowych, transakcji kupna sprzedaży czy dla celów podatkowych.
Krzysztof Urbańczyk jest współautorem Standardu „Wycena nieruchomości rolnych”, oraz książki z zakresu wyceny nieruchomości rolnych, a ponadto jest wykładowcą na kursach specjalistycznych dotyczących wyceny nieruchomości rolnych.
Od 1995 roku działa aktywnie w Śląskim Stowarzyszeniu Rzeczoznawców Majątkowych.
W latach 2003 - 2009 przez dwie kadencje pełnił funkcje Wiceprezydenta Polskiej Federacji Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych, a w latach 2009-2012 był Prezydentem Federacji. W latach 2005 - 2009 był wiceprzewodniczącym Państwowej Komisji Kwalifikacyjnej podkomisji ds. szacowania nieruchomości Ministerstwa Infrastruktury.
W uznaniu za pracę otrzymał tytuł Recognised European Valuer (REV) nadawany przez Europejską Grupę Stowarzyszeń Rzeczoznawców (TEGoVA).
Odznaczony Odznaką Zasłużony dla Rolnictwa przez Ministra Rolnictwa oraz Zasłużony dla Budownictwa przez Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej.
Lech Wałęsa
Urodził się 29 września 1943 roku. W sierpniu 1980 roku był jednym z głównych inicjatorów protestu w Stoczni Gdańskiej i przewodniczącym Komitetu Strajkowego. W kolejnych dniach strajku został Przewodniczącym Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego. 31 sierpnia 1980 roku z ramienia MKS podpisał z delegacją rządową Gdańskie Porozumienia Sierpniowe. Jego postawa, nieustępliwe negocjacje i walka o postulaty doprowadziły do powstania NSZZ „Solidarność".
W 1989, jako przewodniczący strony opozycyjnej, zasiadł do rokowań z władzami komunistycznymi przy Okrągłym Stole, które doprowadziły do kompromisu, a ich wynikiem były wybory 4 czerwca.
22 grudnia 1990 został pierwszym po wojnie, demokratycznie wybranym Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej. W trakcie swojej prezydentury Lech Wałęsa zawsze pozostawał rzecznikiem Polski na arenie międzynarodowej. Doprowadził m. in. do wyprowadzenia wojsk radzieckich z terytorium RP oraz do znacznej redukcji polskiego długu zagranicznego. Stale działał na rzecz integracji Polski z państwami Zachodu, w tym do przyjęcia Polski do Struktur Paktu Północnoatlantyckiego oraz do Unii Europejskiej. W roku 1995 założył Fundację „Instytut Lecha Wałęsy”, której zadaniem jest wspieranie demokracji i samorządności w Polsce i na świecie. Dziś Lech Wałęsa kontynuuje swą misję rzecznika solidarności, podróżując po całym świecie przypomina polskie doświadczenia i bezkrwawą walkę o pokój i demokrację.